گل یا پوچ!

 

گل یا پوچ!

---

ناخن جوبدنم می‌آید.....

وقتی از آن دورها، از تهِ کوچه  می‌آیی..

کودکی میشوم....

و شوق گل زدن با توپ دولایۀ

در زمین خاکی به دروازۀ تیرآجری می‌دواندم!....

کودکی می‌شوم خوش شانس آنقدر که:

                               که سنگهای هفت سنگ را می پراکنم با توپ.

و میدوم...

میدوم

میدوم تا هفت سالگی به سمتت که میدوم.

چند ماهی قرمز از تنگ بیرون بپرند؟

چند گنجشک با تیرِ کمان سنگی سوراخ شوند؟

چند نفر گم شوند و پیدا نشوند در قایم موشک؟

تا در آغوش تو آرام بگیرم...

کاش مادرم می‌شدی اصلآ...

با یک بغل بوی نان........

و گلهای چادرت را می‌شمردم تا ابد...

گلهای چادرت...

گل یا پوچ....

و مثل همیشه پوچ.

وحید خانه‌ساز

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

بالا

بالا
ــــــــــــــــــــ
جاده زندگی من متروک است.
تو هم اگر نبودی رهگذری نبود...
زندگی تو اما یکسر جاده است 
با انبوهی رهگذر.
و تو هم :
«دایۀ بهتر از مادر!»

وحید خانه‌ساز

آغاز

آغاز

---

نامم دلتنگ پرواز است.

آنگونه که تو مرا آواز می‌کنی.

پروازی از لبه پرتگاه لبانت...

مرا آواز کن!

و سقوط من در درۀ سرسبز نگاه تو...

مرا آغاز کن!

وحید.خ

یاوه

یاوه

---

بیخود زخمم را تیمار میکنی...

مثل پاک کردن شیشه‌ایی از برون!

هرچه هست آنطرف است..

آنطرف زخم...

در درون...

واو.خ